ΟΙΚΟΛΟΓΙκέψου!!!

Ο Αρκτούρος

Ο ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ είναι μη κυβερνητική, μη κερδοσκοπική περιβαλλοντική οργάνωση που ιδρύθηκε το 1992, για την προστασία της άγριας ζωής και του φυσικού περιβάλλοντος, με δράσεις έρευνας πεδίου, επιστημονικής μελέτης, ευαισθητοποίησης κοινού, περιβαλλοντικής εκπαίδευσης και εθελοντισμού για την προστασία της άγριας ζωής, την ενίσχυση της βιοποικιλότητας και της αειφορίας στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Με στόχο την ολοκληρωμένη διαχείριση των Προστατευόμενων Περιοχών και την παροχή ειδικής τεχνογνωσίας για τις επεμβάσεις στο φυσικό περιβάλλον, ο ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ υλοποιεί εθνικά και διασυνοριακά προγράμματα για την προστασία των ορεινών οικοσυστημάτων με έμφαση στα μεγάλα θηλαστικά.

Ιστορία

Η ιστορία του ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ ξεκινάει χιλιάδες χρόνια πριν... 

Η Καλλιστώ ήταν κόρη του Λυκάονα, βασιλιά της Αρκαδίας.Από μικρό κορίτσι ορκίστηκε πίστη και αφοσίωση στη θεά Αρτεμη και πως θα μείνει για πάντα παρθένα, να την υπηρετεί και να τη συνοδεύει. Έτσι πήγε να ζήσει μαζί της στο δάσος κυνηγώντας άγρια θηρία. Κάποτε την είδε ο Δίας και την ερωτεύτηκε. Για να την ξεγελάσει, πήρε τη μορφή της Αρτεμης και την ανάγκασε να ξαπλώσει μαζί του. Η Καλλιστώ γέννησε ένα γιο. Ο Δίας όμως ήξερε πως αν το μάθαινε η Ήρα θα θύμωνε με την Καλλιστώ, γι' αυτό και την μεταμόρφωσε σε αρκούδα. H Καλλιστώ μεταμορφωμένη σε αρκούδα, τριγυρνούσε χρόνια στα δάση ψάχνοντας το γιο της, τον Αρκάδα. Όταν τον βρήκε, άντρα πια, θέλησε να τον αγκαλιάσει. Εκείνος καθώς δεν ήξερε πως η αρκούδα ήταν η μητέρα του, ετοιμάστηκε να τη σκοτώσει. Ο Δίας όμως τους λυπήθηκε και για να αποτρέψει τη μητροκτονία, τους μεταμόρφωσε σε αστερισμούς (τη Μικρή και τη Μεγάλη Αρκτο) και τους πήρε κοντά του στον ουρανό. Η Ήρα, που δεν έπαψε να είναι θυμωμένη, ζήτησε από τον Ωκεανό, το ποτάμι που περιβάλλει τη γη, να μην τους αφήσει ποτέ να λουστούν στα νερά του. Έτσι οι δύο αυτοί αστερισμοί δεν δύουν ποτέ. Ο Δίας όμως για να τους γλιτώσει για πάντα από τη ζήλια της Ήρας τοποθέτησε κοντά τους και ένα άλλο αστέρι τον Αρκτούρο -το όνομά του σημαίνει ο φύλακας της Αρκτου- να τους συνοδεύει και να τους προστατεύει στην αιωνιότητα.

Δράσεις

Ο ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ εργάζεται για την προστασία και διαχείριση των ορεινών όγκων της Ελλάδας και των Βαλκανίων εστιάζοντας στις περιοχές εξάπλωσης των μεγάλων σαρκοφάγων. 

Μέσω της έρευνας συλλέγει στοιχεία που επιτρέπουν δυναμικές παρεμβάσεις σε όλες τις περιπτώσεις όπου σημαντικοί βιότοποι απειλούνται ή καταστρέφονται από μεγάλα τεχνικά έργα (δρόμοι, φράγματα, λατομεία κτλ). 

Φροντίζει για τον περιορισμό των επιπτώσεων και τον συνυπολογισμό αναγκών των ειδών της άγριας ζωής στη φάση σχεδιασμού των τεχνικών έργων.

Παράλληλα αναλαμβάνει την υλοποίηση προγραμμάτων διαχείρισης βιοτόπων και της πανίδας τους καθώς και την εκπόνηση Ειδικών Περιβαλλοντικών Μελετών (ΕΠΜ). 

Η προώθηση της επιστημονικής έρευνας καθώς και η εφαρμογή της σε ειδικά θέματα διαχείρισης του φυσικού περιβάλλοντος και της άγριας ζωής συμβάλλουν στην έγκυρη και αποτελεσματική λήψη και εφαρμογή μέτρων διαχείρισης από τον ΑΡΚΤΟΥΡΟ. 

Τα τελευταία 14 χρόνια με πρωτοβουλίες που ανέπτυξε ο ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ πολλές από τις ισχύουσες νομοθετικές διατάξεις βρήκαν εφαρμογή ενώ σε κάποιες περιπτώσεις βελτιώθηκαν κανονισμοί ή ακόμη θεσπίστηκαν νέες διατάξεις.

Ζώα που προστατεύει

Λύκος, Αρκούδα, Βίδρα, Αγριόγιδο, Ελληνικός ποιμενικός, Αετός

Διακρίσεις

Το 1998 ο ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ έλαβε το Henry Ford European Conservation Award για το έργο και τη συμβολή του στην προστασία του περιβάλλοντος. 

Το 2003 ο πρόεδρος του ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ, Γιάννης Μπουτάρης έλαβε την τιμητική διάκριση Environmental Hero of Europe-2002 από το περιοδικό TIME, για την προσφορά του ίδιου και του ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ στην προστασία του περιβάλλοντος.

Ο ιδρυτής και διαχειριστής του ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ κ. Ιωάννης Μπουτάρης διετέλεσε πρόεδρος της Επιτροπής NATURA 2000.

Εγκαταστάσεις του αρκτούρου

Θεσσαλονίκη

Φλώρινα

Επιμέλεια: Αρτινοπούλου Μαργαρίτα, Τρουπή Μαρία

Αναρρίχηση: Μια νέα μορφή διασκέδασης!

Αναρρίχηση είναι η προώθηση σε κάθετη ή κεκλιμένη σκληρή επιφάνεια με την χρήση ειδικών τεχνικών και κινήσεων. Διακρίνεται στην «ασφαλισμένη» αναρρίχηση (με κανόνες και πρακτικές κίνησης και ασφάλισης και με τη χρήση σχοινιού) και στο bouldering, την αναρρίχηση δηλαδή σε χαμηλά βράχια ή κλειστές πίστες, χωρίς τη χρήση σκοινιού με μόνη, ενδεχομένως, εξασφάλιση από την χρήση ειδικών στρωμάτων. Υπάρχει ακόμα και η «σόλο» αναρρίχηση που λαμβάνει χώρα χωρίς τη λήψη μέτρων ασφαλείας. Υφίστανται επίσης και διάφορες άλλες δευτερογενείς μορφές αναρρίχησης όπως λ.χ η «δενδροαναρρίχηση».

Είδη αναρρίχησης

Χωρίζουμε τις μορφές «ασφαλισμένης» αναρρίχησης σε τρεις βασικές:

Αναρρίχηση σε βράχο (ορεινό ή πεδινό) 

Αναρρίχηση σε πάγο που γίνεται σε χιονισμένες ορθοπλαγιές ή παγοκαταρράκτες 

Αναρρίχηση σε κλειστές ή ανοιχτές τεχνητές πίστες (αθλητική αναρρίχηση) με τη μορφή και τους κανονισμούς αγώνων. 

Μια ομάδα αναρριχητών (που αποκαλείται «σχοινοσυντροφιά») αποτελείται από τον προπορευόμενο (τον «επικεφαλής») που φέρει τον μεγαλύτερο κίνδυνο σε περίπτωση πτώσης ( η πτώση του καλύπτεται μόνο από το τελευταίο σημείο που ο ίδιος ασφαλίστηκε) και τα υπόλοιπα μέλη που ακολουθούν και βρίσκονται σε θέση top rope (καλύπτονται δηλαδή πλήρως σε περίπτωση πτώσης αφού θα κρεμαστούν από το σχοινί που έχει ασφαλίσει ο επικεφαλής) Κατά την ανοδική πορεία είναι δυνατόν να εναλλάσσονται οι ρόλοι του επικεφαλής και του τελευταίου μιας σχοινοσυντροφιάς.

Αναρρίχηση σε βράχο: Είναι η αναρρίχηση που διεξάγεται σε ένα ορεινό περιβάλλον, σε ορθοπλαγιές ή κόψεις, («βουνίσια αναρρίχηση») ή η αναρρίχηση σε πεδινό βράχο, συνήθως με την μορφή της «σπόρ» αναρρίχησης, σε «πίστες», δηλαδή σε προκαθορισμένες και συχνά προασφαλισμένες διαδρομές ή και σε νέες διαδρομές, με σκοπό την διάνοιξή τους (την «ελευθέρωση» τους)ή την "Επαναληψη" τους. 

Η ορεινή αναρρίχηση γίνεται συνήθως με τη βοήθεια ειδικών ασφαλειων (Π.χ. Καρφιά) που τοποθετούνται από τους επικεφαλής από τους αναρριχώμενους και αφαιρούνται από τον τελευταίο της σχοινοσυντροφιάς (παραδοσιακή ή "trad" αναρρίχηση). Μπορεί να είναι μονοήμερη ή πολυήμερη και να περιλαμβάνει και bivouac, κατασκήνωση δηλαδή στον βράχο. 

Η απλή (πεδινή, σπορ) αναρρίχηση σε βράχο διεξάγεται είτε όπως η ορεινή είτε, κυρίως για εκπαιδευτικούς σκοπούς, με την μορφή top rope, με την ασφάλιση δηλαδή του σχοινιού από το «ρελέ» (γαλ. relais, αγγλ. anchor) τον ειδικό κρίκο ή μηχανισμό που βρίσκεται στο τέλος μιας διαδρομής ή ενός τμήματός της και που χρησιμεύει στην ασφάλιση ενός τμήματος της αναρρίχησης ή στην ασφάλιση μιας καταρρίχησης. 

Αναρρίχηση σε πάγο: Διεξάγεται σε παγωμένες επιφάνειες, σε ορεινό περιβάλλον (αλλά πρόσφατα και σε ειδικά κλειστά γυμναστήρια με τεχνητό πάγο). Γίνεται χρήση ειδικού εξοπλισμού, ειδικών αναρριχητικών πιολέ πάγου, κραμπόν, χρήση παγόβιδας κ.α 

Αναρρίχηση σε πίστα: Διεξάγεται σε κλειστούς χώρους πάνω σε τεχνητές επιφάνειες με τεχνητά στηρίγματα με τους ίδιους περίπου κανόνες που διεξάγεται και η αναρρίχηση σε βράχο. 

Διεξαγωγή μιας αναρρίχησης

Αναρριχητής σε θέση Top rope. Αριστερά του διακρίνεται μια μόνιμη "πλακέττα βράχου".

Ο επικεφαλής και ο ασφαλίζων οφείλουν να ακολουθούν μια διαδικασία που περιλαμβάνει την ακόλουθη στιχομυθία:

Ασφαλίζων (ή δεύτερος): δηλώνει «ασφαλίζω!» 

Επικεφαλής: δηλώνει «σκαρφαλώνω!» 

Ασφαλίζων (ή δεύτες): δηλώνει «σκαρφάλωνε!». 

Στην συνέχεια ο επικεφαλής, φέροντας το σχοινί δεμένο με τον σωστό τρόπο στη Ζώνη μέσης αρχίζει να σκαρφαλώνει, (δυναμικά ή/και ισορροπιστικά), περνώντας (κλιπάροντας) τον ένα κρίκο από τα «σετάκια» στις τοποθετημένες «πλακέττες» ή «γκολό» μιας ασφαλισμένης διαδρομής ή τοποθετώντας τα ειδικά στηρίγματα (καρυδάκια, friends, κλπ) σε μιά μη ασφαλισμένη διαδρομή. Από τον ελεύθερο κρίκο ενός «σετ» περνά («κλιπάρει») το σχοινί που φέρει στην μέση του («κλιπάρει» εκατέρωθεν αν φέρει δύο σχοινιά). Ο ασφαλίζων τον ασφαλίζει με σχοινί από μια ενδεχόμενη πτώση: κάνοντας χρήση, ενός οχταριού ή ενός γρί γρί, ενός "κουβά" ή κάθε άλλου αντίστοιχου μέσου εξασφαλίζει ότι ο επικεφαλής αν και όταν πέσει, η πτώση του θα λάβει χώρα από το σημείο της τελευταίας του ασφάλισης. Ο ίδιος ο ασφαλίζων όταν είναι στο έδαφος οφείλει να ασφαλιστεί με μια λανιέρα ή κορδονέτο από κάποιο σταθερό επίγειο σημείο (όταν είναι στο βράχο είναι αναγκαστικά ασφαλισμένος) για να μην παρασυρθεί από τη δυναμική μιας ενδεχόμενης πτώσης του επικεφαλής.

Ο δεύτεροςανεβαίνει, πλήρως ασφαλισμένος ως top rope.

Όταν ο επικεφαλής φθάσει στο «ρελέ», αυτασφαλίζεται και φωνάζει «ρελέ!». Ο ασφαλίζων ανταπαντά «ασφάλεια τέλος!». Αν πρόκειται να επακολουθήσει και δεύτερη «σχοινιά», ο επικεφαλής αρχίζει να μαζεύει τα «μπόσικα» του σχοινιού που υπάρχουν μεταξύ του σημείου που ευρίσκεται και του σημείου του μέχρι πρότινος ασφαλιστού του και συγκεντρώνει το σχοινί «μουστάκια» (ή «πεταλούδα») πάνω στην «λανιέρα» με την οποία έχει αυτασφαλιστεί , μέχρι να ακούσει τον δεύτερο να αναφωνεί «εγώ είμαι!». Οι ρόλοι τώρα αντιστρέφονται: ο επικεφαλής με την βοήθεια ενός μηχανισμού (πλακέττα ασφάλισης, γρι-γρι, κουβαδάκι κλπ) ασφαλίζει τον δεύτερο που, μετά την καθιερωμένη προαναφερθείσα στιχομυθία, αρχίζει να αναρριχάται, πλήρως καλυμμένος σε περίπτωση πτώσης αφού βρίσκεται σε θέση top rope.

Επιμέλεια: Παπανικολάου Γρηγόρης (Πηγή πληροφοριών: Wikipedia)

Άρης: Πόσα γνωρίζουμε γι' αυτόν;

Ο Άρης είναι πλανήτης του Ηλιακού μας Συστήματος. Η ονομασία του προέρχεται από τον Ολύμπιο θεό του πολέμου της Ελληνικής Μυθολογίας τον Άρη. Είναι ο τέταρτος(4) σε απόσταση πλανήτης από τον Ήλιο, (ο δεύτερος πλησιέστερος στη Γη), και ο έβδομος σε μέγεθος και μάζα του Η/Σ. Λέγεται και «ερυθρός πλανήτης» εξαιτίας του χρώματος που παρουσιάζει και που οφείλεται στο τριοξείδιο του σιδήρου  στην επιφάνειά του.
Περιβάλλεται από λεπτή ατμόσφαιρα με μέση πίεση λιγότερο από το ένα εκατοστό αυτής της Γης. Δημιουργήθηκε πριν από 4,2 δισ. έτη από τον πλανητικό δίσκο οποίο δημιουργήθηκαν και οι υπόλοιποι πλανήτες. Σήμερα είναι σχεδόν σίγουρο ότι ο Άρης, στα αρχικά στάδια εξέλιξής του, καλυπτόταν σε ορισμένα σημεία του από υγρό νερό βάθους τουλάχιστον μερικών μέτρων, ενώ υπάρχουν και ενδείξεις για την ύπαρξη ενός τουλάχιστον ωκεανού. Έτσι, υπάρχει το ενδεχόμενο ο Άρης να φιλοξενούσε ζωή σε μορφή μικροβίων (που όμως είναι σίγουρο ότι δεν εξελίχτηκε παραπάνω) και υποστηρίζεται η άποψη ότι σε μια τέτοια περίπτωση η ζωή στη Γη θα μπορούσε να έχει προέλθει από τον Άρη.

Το μικρό μέγεθος του Άρη, που συνεπάγεται μικρή βαρύτητα, δεν του επέτρεψε να διατηρήσει ολόκληρη την ατμόσφαιρά του. Καθώς το μεγαλύτερο μέρος της ατμόσφαιρας διέφυγε στο διάστημα, έπεσε η ατμοσφαιρική πίεση και το υγρό νερό εν μέρει εξατμίστηκε και εν μέρει διέρρευσε στο υπέδαφος και στους πόλους του πλανήτη, υπό την μορφή παγετώνων. Έτσι ο Άρης έγινε ένας ερημικός και άνυδρος πλανήτης με μία αραιή ατμόσφαιρα, όπως τον γνωρίζουμε σήμερα. Ο Άρης βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση εδώ και τουλάχιστον 500 εκατομμύρια έτη.

Ο Άρης έχει το ιδιόμορφο χαρακτηριστικό ότι αποτελείται από δυο μορφολογικά ανόμοια «τμήματα»: το βόρειο ημισφαίριο αποτελείται από «πεδιάδες» που χαρακτηρίζονται από σχετικά μικρή πυκνότητα κρατήρων και μεγαλύτερη λευκαύγεια, ενώ το νότιο ημισφαίριο βρίσκεται σε μεγαλύτερο υψόμετρο και είναι εμφανώς πιο καταπονημένο από προσκρούσεις μετεώρων. Εδώ βρίσκεται και ο κρατήρας Hellas basin, ο μεγαλύτερος του πλανήτη, με διάμετρο 2.300 χιλιόμετρα, σημάδι μιας εξαιρετικά βίαιης πρόσκρουσης πριν από 4 δις. χρόνια. Μία εξήγηση αυτής της διαφοράς μεταξύ των δυο ημισφαιρίων είναι ότι οι βόρειες «πεδιάδες» αποτελούσαν κάποτε τον πυθμένα ενός ωκεανού που κάλυπτε μεγάλο μέρος του πλανήτη. Ο Άρης έχει δυο μικρούς δορυφόρους, το Φόβο και τον Δείμο (τρόμο). Οι δορυφόροι αυτοί υποθέτουμε ότι είναι αστεροειδείς που μπήκαν σε τροχιά γύρω του λόγω της βαρυτικής έλξης του πλανήτη, όμως απομένει να εξερευνηθούν από κοντά προκειμένου να διαπιστωθεί αυτό (το 2011 θα εκτοξευτεί η ρωσο-κινεζική αποστολή Phobos-Grunt που θα μελετήσει το Φόβο από κοντά). Ο Φόβος περιστρέφεται γύρω από τον Άρη σε 7 ώρες και 39 λεπτά. Εικάζεται ότι, κάποια στιγμή στο μέλλον, ο Φόβος θα πλησιάσει αρκετά κοντά στον Άρη ώστε να διασπαστεί από τις παλιρροϊκές δυνάμεις και να σχηματίσει έναν δακτύλιο γύρω από τον πλανήτη. Ο άλλος δορυφόρος, ο Δείμος, είναι αρκετά μικρότερος από το Φόβο και περιστρέφεται αρκετά μακρύτερα, σε απόσταση 23.460 χιλιομέτρων από τον Άρη, συμπληρώνοντας μια περιστροφή κάθε 1,2 μέρες.

Επιμέλεια: Κωνσταντίνος Πατσαντζόπουλος

Φτάνουν τα Χριστούγεννα!!! Ας οργανώσουμε το ταξιδάκι του μήνα!!

                                                                     ΙΩΑΝΝΙΝΑ

Κτισμένη στις όχθες της λίμνης Παμβώτιδας τα Ιωάννινα, η πρωτεύουσα της Ηπείρου, είναι μια γραφική πόλη που συμπλέει με τον πολιτισμό και συνδυάζει μια μακραίωνη ιστορία αλλά και μια κοινωνική, πολιτιστική και οικονομική δραστηριότητα και άνθηση. Αποτελεί πόλο έλξης. Τα Ιωάννινα βρίσκονται σε υψόμετρο 480μ και είναι κτισμένα στη δυτική ακτή της λίμνης Παμβώτιδας. Αποτελούν το πλέον σημαντικό εμπορικό, συγκοινωνιακό και πνευματικό κέντρο της Β.Δ. Ελλάδας. Είναι μια όμορφη και γραφική πόλη, που συνδυάζει τις ιστορικές μνήμες με την πραγματικότητα μιας σύγχρονης μεγαλούπολης. Το Πανεπιστήμιο, τα Νοσοκομεία και άλλες δραστηριότητες στην πόλη δίνουν το μέτρο της σύγχρονης εξέλιξης. Από την άλλη, δεν μπορεί παρά να τραβήξουν το ενδιαφέρον περιοχές της πόλης, με ιστορικές αναφορές και σημαντική πολιτιστική αξία. Στα νερά της λίμνης ζωντανεύουν οι θρύλοι του Αλή πασά και της Κυρά Φροσύνης, ενώ στα γραφικά δρομάκια του κάστρου κυριαρχούν μνήμες του βυζαντινού παρελθόντος και της νεότερης ιστορίας. Το νησάκι , ένα νησί λίμνης που κατοικείται και σήμερα φαινόμενο σπάνιο παγκοσμίως, με τα Βυζαντινά Μοναστήρια, που στέγασαν τις Σχολές του Διαφωτισμού, μαρτυρούν την αδιάλειπτη ιστορική συνέχεια δια μέσου των αιώνων. Το αρχαιολογικό μουσείο των Ιωαννίνων έχει ευρήματα από όλη την Ήπειρο και ιδιαίτερα από το αρχαιότερο μαντείο της Ελλάδας, τη Δωδώνη.

Κάποια από τα θαυμαστά αξιοθέατα που μπορεί κανείς να συναντήσει εκεί είναι το σπίτι της Κυρά Φροσύνης πάνω στη παγωμένη λίμνη των Ιωαννίνων ,το θαυμαστό μουσείο του Βρέλλη αλλά και πολλά ακόμα. Το σπίτι της Κυρά φροσύνης βρίσκεται σ’ένα νησάκι στην απέναντι όχθη από το κέντρο των Ιωαννίνων . Όταν φτάνεις πια στο σπίτι συναντάς ένα προαύλιο χωρώ γεμάτα με λουλούδια που μοσχοβολάνε .Στη συνέχεια μπαίνοντας μέσα παρατηρείς ότι αποτελείται από 2 δωμάτια .Στο πρώτο δωμάτιο βρίσκεται το καθιστικό και το τζάκι ενώ επίσης πάνω στους τοίχους υπάρχουν επιγραφές .Περνώντας μια καμάρα βρίσκεται στο δεύτερο δωμάτιο. Ο χώρος απαρτίζεται από μια μεγάλη πρόσοψη της Κυρά Φροσύνης ενώ σε μια γωνία βρίσκεται ο χώρος όπου κρέμαγε τα ρούχα του ,τα οποία ήταν συνήθως χοντρά παλτό με κουκούλες. Ακόμα σε ενημέρωναν περιληπτικά για τη ζωή του Αλή πασά ,για τον τρόπο που πέθανε ,αλλά και τη απέγινε η γυναίκα του.

       

Το μουσείο κέρινων ομοιωμάτων του Απόστολου Βρέλλη.

Το Μουσείο Κέρινων Ομοιωμάτων που λειτουργεί στα Ιωάννινα αποτελεί ένα μνημείο, το οποίο ζωντανεύει την ιστορία. Ιδρύθηκε από τον καλλιτέχνη Παύλο Βρέλλη το Φεβρουάριο του 1983. Τα κέρινα ομοιώματα του μουσείου, σε φυσικό μέγεθος και ενταγμένα σε μια πιστή αναπαράσταση του περιβάλλοντος της εποχής τους, αναπαριστούν μορφές της νεώτερης κυρίως ιστορίας. Τα εκθέματα χωρίζονται σε τρεις θεματικές ενότητες: στην προεπαναστατική περίοδο, στα γεγονότα του 1821 και στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Σε αυτά μπορεί κάποιος να δει σκηνές από το Κρυφό Σχολειό, την ίδρυση της Φιλικής Εταιρείας, το θάνατο του Αλή Πασά, το Κούγκι, τη μάχη της Κρήτης, τις γυναίκες της Πίνδου, μορφές όπως ο Κολοκοτρώνης, ο Μακρυγιάννης, ο Ρήγας Βελεστινλής και πολλά άλλα. Οι παρακάτω εικόνες απεικονίζουν κάποια από τα κέρινα ομοιώματα που μπορώ να συναντήσω στο μουσείο.

Το Μέτσοβο ,νομός Ιωαννίνων ,αποτελεί πόλο έλξης για πολλούς επισκέπτες .Ακόμα η ιστορία του είναι αρκετά ενδιαφέρον. Το σύνολο των ιστοριογραφικών πληροφοριών και των αρχαιολογικών ευρημάτων της επαρχίας Μετσόβου ενισχύει την άποψη ότι πρόκειται για μια περιοχή που κατοικήθηκε διαρκώς από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Επιπλέον, τα διάφορα τοπωνύμια ρωμαϊκής προέλευσης επιβεβαιώνουν τη ρωμαϊκή παρουσία στην περιοχή, από 167 εως 250 μ.χ

Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι από τον 10ο αιώνα και ως τα τέλη του 18ου αιώνα, το Μέτσοβο τελεί υπό προνομιακό καθεστώς. Ο Κων/νος Πορφυρογέννητος τον 10ο αιώνα, ο Ανδρόνικος Γ΄ τον 14ο αιώνα, ο Σουλτάνος Μουράτ Β΄ το 1430 και ο Σουλτάνος Μεχμέτ Δ΄ το 1659, παραχωρούν διαδοχικά στο Μέτσοβο και στα γειτονικά χωριά προνόμια, με τα οποία τους παρέχονται οικονομικές ευκολίες, πολιτικές ελευθερίες καθώς και διοικητική και εκκλησιαστική αυτονομία. Στόχος τους είναι η εξασφάλιση της συνεργασίας των κατοίκων στον έλεγχο της ορεινής διάβασης του Ζυγού ή της Κατάρας, μέσω της οποίας επικοινωνεί η Ήπειρος με τη Θεσσαλία και τη Δυτική Μακεδονία.

Το Μέτσοβο, χάρη στα ιδιαίτερα αυτά προνόμια σημείωσε σημαντική εμπορική, οικονομική, πνευματική και πολιτιστική πρόοδο. Ακόμη, λόγω της γεωγραφικής του θέσης αποτέλεσε συγκοινωνιακό κόμβο ιδιαίτερης σημασίας και σημείο στάσης απόλυτα αναγκαίας για τον ανεφοδιασμό και την ανάπαυση των καραβανιών και των οδοιπόρων.

Χιονοδρομικά κέντρα στα Ιωάννινα και το Μέτσοβο.

Το Μέτσοβο είναι γνωστό ως ένας από τους ομορφότερους οικισμούς των Ιωαννίνων. Η περιήγηση στα γραφικά σοκάκια του και στις υπέροχες φυσικές ομορφιές της ευρύτερης περιοχής συγκινεί κάθε φυσιολάτρη. Είναι από τις περιοχές της Ηπείρου που προσελκύουν τους περισσότερους επισκέπτες και ένας από τους λόγους είναι η λειτουργία των τριών χιονοδρομικών κέντρων της περιοχής, όπου μπορεί κανείς να ασχοληθεί με το αλπικό καθοδικό σκι, το snowboard και το snowmobile. Το πρώτο χιονοδρομικό κέντρο βρίσκεται στη θέση Καρακόλι, σε μια τοποθεσία κατάφυτη από οξιές και σε απόσταση μόλις 1,5 χλμ. από τον οικισμό του Μετσόβου. Ανήκει στο ίδρυμα Μιχαήλ Τοσίτσα και διαθέτει 2 πίστες, 1 εναέριο αναβατήρα, εστιατόριο, καφετέρια, σχολή σκι, κατάστημα ενοικίασης εξοπλισμού και σύστημα τεχνητού χιονιού. Το δεύτερο και βασικό χιονοδρομικό κέντρο Μετσόβου βρίσκεται στη θέση Πολιτσιές, στον Προφήτη Ηλία. Πρόκειται για μια ονειρεμένη τοποθεσία ΄΄πνιγμένη΄΄ στα πεύκα, έλατα και οξιές. Οι πίστες βρίσκονται μέσα στο δάσος οξιάς και σε λόφους του οροπεδίου και έχουν θέα στις κορυφές της Πίνδου Μαυροβούνι, Κατάρα, Ζυγός και Κοντοράχη. Το χιονοδρομικό κέντρο διαθέτει τρεις συρόμενους αναβατήρες και 6 πίστες, με διαφορετικό βαθμό δυσκολίας η κάθε μία από αυτές. Θεωρείται ιδανικό κέντρο για να μάθει κανείς σκι. Το ενδιαφέρον πολλών επισκεπτών επικεντρώνεται στην πίστα ΄΄Πολιτσώρα΄΄ η οποία είναι φτιαγμένη από συνθετικό τάπητα και λειτουργεί όλο το χρόνο καθώς και στην πίστα χιονοτσουληθρών ,η οποία είναι επίσης κατασκευασμένη με συνθετικό τάπητα. Το χιονοδρομικό κέντρο διαθέτει σύστημα παραγωγής τεχνητού χιονιού και ένα εκχιονιστικό. Επίσης, στο κέντρο λειτουργεί εστιατόριο, καφέ-μπαρ και σ καθώς και πίστα χολή σκι. Στη θέση ΄΄Ζυγός΄΄ νότια της οδού Μετσόβου - Τρικάλων, βρίσκεται και το τρίτο χιονοδρομικό κέντρου. Διαθέτει τρεις πίστες και ένα διθέσιο εναέριο αναβατήρα. Υπάρχουν σχέδια για τον εκσυγχρονισμό του κέντρου ώστε να μπορεί να ανταποκριθεί καλύτερα στις υψηλές απαιτήσεις των επισκεπτών του. Το χιονοδρομικό κέντρο στο Καϊμακτσαλάν είναι το ιδανικό μέρος για αυτούς που ασχολούνται με τα χειμερινά σπορ και όχι μόνο...

Το σαλέ του χιονοδρομικού κέντρου μπορεί να εξυπηρετήσει κάθε σας ανάγκη καθώς θα απολαμβάνετε την μαγευτική θέα.

Το σπήλαιο Περάματος

Ένα από τα σπουδαιότερα σπήλαια του κόσμου βρίσκεται σε απόσταση τεσσάρων μόλις χιλιομέτρων από το κέντρο της πόλης των Ιωαννίνων. Η ύπαρξη του σπηλαίου ήταν ήδη γνωστή από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα, το 1940 μάλιστα χρησιμοποιήθηκε ως καταφύγιο των κατοίκων κατά τη διάρκεια των βομβαρδισμών από τους Ιταλούς. Το 1945 πραγματοποιείται η πρώτη επιστημονική-χαρτογράφηση από το γνωστό ζεύγος σπηλαιολόγων Άννας και Ιωάννη Πετροχείλου, οι οποίοι είχαν εξερευνήσει και άλλα γνωστά σπήλαια της Ελλάδας. Ανήκει στα οριζόντια σπήλαια με μήκος διαδρομών στο 1 χλμ. Οι διάφοροι σχηματισμοί των σταλαγμιτών και σταλακτιτών, ο πλούτος και ο συνδυασμός των χρωμάτων δημιουργούν μια αξεπέραστη φυσική ομορφιά. 

Επιμέλεια: Ελένη Τριχάκη, Μαρία Ακτύπη, Κωνσταντίνα Ράλλη